1.10.2018 Warsztat reportera
Freelancer i bezpieczeństwo. 5 wskazówek dla pracujących zdalnie
Barbara Trepka
Zagrożenia cybernetyczne czają się wszędzie. Pracując zdalnie przesyłamy wiele plików i informacji do biura. W miarę jak świat będzie jeszcze bardziej połączony, rozprzestrzenianie się zdalnych pracowników wzrośnie, co doprowadzi do większej liczby bolączek. Jak się chronić przed zagrożeniami w sieci?
- W 2015 r. wykryto lukę w routerach WiFi w hotelu, umożliwiając atakującym dystrybucję złośliwego oprogramowania oraz monitorowanie i rejestrowanie danych przesyłanych przez sieć.
- Laptop jest kradziony co 53 sekundy w Stanach Zjednoczonych.
- Keyloggery USB można znaleźć w systemach przechowywanych na komputerze.
Szczerze mówiąc, to przerażający świat. Zagrożenie to jest dodatkowo podkreślane przez fakt, że jest to tysiąclecie zdalnej pracy. Prawie wszystkie organizacje muszą obecnie akceptować pracowników, którzy pracują zdalnie. Niezależnie od tego, czy są to pracownicy zatrudnieni na miejscu, pracownicy, którzy pracują przez kilka dni z domu, czy pracownicy, którzy codziennie logują się z domu, zespoły zdalne i mobilne są codziennością i stawiają własne wyzwania przed odpowiednimi zespołami IT.
Oto 5 najlepszych porad IT dla zespołów zdalnych i mobilnych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo:
Bezpieczeństwo haseł
Ta wskazówka jest wciąż obecna w każdym dialogu cyberbezpieczeństwa, ale to z powodu jej ważności. Zwłaszcza jeśli chodzi o zdalne zespoły pracujące poza siecią przedsiębiorstwa, silne hasło jest najlepszą obroną przed jakimkolwiek zagrożeniem. Zdalne zespoły muszą zapewnić, że wykorzystują silne, trudne do złamania hasła o idealnie różnych postaciach i dwuetapowym uwierzytelnianiu. Nie mogą też udostępniać tych haseł nikomu innemu ani zapisywać ich nigdzie i powinni często je zmieniać.
Aktualizuj urządzenia
W normalnym ustawieniu biurowym zespół ds. bezpieczeństwa IT wprowadzi zasady, aby zapewnić aktualizację systemów najnowszymi łatkami i aktualizacjami przeglądarki, systemu operacyjnego itp. Jednak w przypadku zespołów pracujących zdalnie i być może na własnych urządzeniach jest to również niezbywalna pozycja. Jeśli jakakolwiek oficjalna praca wykonywana jest na urządzeniu, zarówno prywatnym, jak i osobistym, polityka firmy musi być zgodna z najnowszymi łatkami. Urządzenia, które nie zostały zaktualizowane, są receptą na katastrofę i mogą być łatwo wykorzystane przez cyberprzestępców do kradzieży oficjalnych danych.
Korzystanie z publicznych systemów i WiFi
Czasami zdalni pracownicy będą pracować z kawiarni lub restauracji. Pracownicy mogą nawet korzystać z WiFi na lotnisku, gdy przechodzą na oficjalną pracę. Chociaż może to być wygodne, może być bardzo niebezpieczne. Publiczne sieci WiFi często nie mają odpowiednich zabezpieczeń, co czyni je bardzo podatnymi na zhackowanie. Przestępcy mogą je nasłuchiwać i wykradać z nich dane.Ta sama rada powinna być stosowana również w systemach publicznych. Mogą mieć najbardziej szczątkowe systemy zabezpieczeń, nie mając nawet rozwiązania antywirusowego i nigdy nie powinny być wykorzystywane do wykonywania oficjalnej pracy. W rzeczywistości stanowią one także fizyczne ryzyko dla osób, które łatwo mogą zobaczyć, a nawet sfotografować ważne informacje.
Szyfrowanie
Zawsze dobrze jest, aby pracownicy, którzy pracują zdalnie, szyfrowali wszystkie informacje przesyłane do głównej sieci korporacyjnej. To tworzy dodatkową warstwę ochrony i zapewnia, że nawet jeśli hakerzy zdołają uzyskać dostęp do danych przez lukę lub czarną dziurę, nie będą mogli jej używać bez klucza odszyfrowywania. Seqrite Encryption Manager chroni dane korporacyjne rezydujące na punktach końcowych dzięki silnym algorytmom szyfrowania.
Zarządzanie i egzekwowanie zdalnej polityki cyberbezpieczeństwa
Jeśli przedsiębiorstwo ma kilka zespołów, które pracują zdalnie, nie może sobie pozwolić na bycie reaktywnym. Należy opracować i przekazać wszystkim pracownikom właściwą politykę bezpieczeństwa dla tych zespołów, która obejmuje dokładne polecenia i zalecenia wraz z ważnymi instrukcjami. Co ważniejsze, musi być ściśle egzekwowana, aby wszyscy pracownicy byli świadomi tego, czego się od nich oczekuje.
W miarę jak świat będzie jeszcze bardziej połączony, rozprzestrzenianie się zdalnych pracowników wzrośnie, co doprowadzi do większej liczby bolączek. Ale przedsiębiorstwa, które będą mieć podstawowe założenia i upewnią się, że wszyscy są po tej samej stronie, będą musiały przejść długą drogę, aby nie dopuścić do cyberataków.
PRZERWA NA REKLAMĘ
Zobacz artykuły na podobny temat:
Co z tą publicystyką?
Łukasz Przybysz
Publicystyka telewizyjna w impasie. Nowe programy z rodzaju politycznych talk-show miały budować opinię audytorium telewizyjnego. Bardziej jednak irytują i nużą. Służą raczej promocji prowadzących. [Źródło: Merkuriusz Uniwersytecki].
Sposoby walki z tremą
Maciej Orłoś
Do tremy można się przyzwyczaić. Można z nią żyć, można ją poskromić. Doskonały przykład, jak tego dokonać, dał Winston Churchill. W dzieciństwie i młodości był niezwykle nieśmiały, niepewny siebie, nie lubił występować publicznie. Ale przemógł tę wrodzoną nieśmiałość, pracował nad sobą i stał się znakomitym mówcą. Dziś jest często cytowany. Przeszedł do historii, podobnie jak jego wystąpienia.
Medialny a rzeczywisty obraz świata
Marcin Kęczkowski
Media to instrument władzy społecznej, narzędzie kontroli, zarządzania społecznego i mobilizacji. Czy przemoc w mediach rodzi przemoc w świecie realnym?
Filozofia. Wykład I
Krzysztof Dowgird
Wykłady Magisterskiego Zaocznego Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim.
Sztuka robienia wywiadu - kontekst wojny
Patrycja Kierzkowska
Tym razem zaprezentuję sztukę robienia wywiadu w kontekście… wojny. Tak! Wywiad to sztuka wojny. I nie przypadkiem kojarzysz (lub nie) to z Sun Tsu “Sztuka wojny”.
Marie Digby. Sylwetka nowonarodzonej e-gwiazdy
Michał Chmielewski
Pewnego dnia japońsko-amerykańska dziewczyna z kalifornijskiego sąsiedztwa wysyła na Youtube.com kilka własnych gitarowych interpretacji znanych utworów. Być może był to jej najważniejszy krok w życiu.
O czym będziemy rozmawiać?
Józefa Hennelowa
Najbardziej odstręczające przykłady zaprzeczenia karcie etycznej mediów pojawiają się niestety tam, gdzie dziennikarze będą przysięgali, że właśnie "stawianie na prawdę" realizują. [Źródło: Tygodnik Powszechny]