28.09.2007 Warsztat reportera
Marie Digby. Sylwetka nowonarodzonej e-gwiazdy
Michał Chmielewski
Zaglądając w karty przeszłości Digby, nie widać niczego smacznego. Standard life na przedmieściach Los Angeles. Studia w Berkeley. Na muzykę spojrzała poważniej w wieku 19. lat, kiedy już bez problemu władała gitarą i pianinem. Zaangażowała się. Próbowała pracować w wirze muzycznego biznesu, lecz sama praca miała związek z muzyką raczej zerowy. Sprzątanie gablot, zamiatanie sceny. Raz dostarczała papier toaletowy Method Manowi. Śpiewała zaś u znajomych na urodzinach, w miejscowych barach, nawet w hollywoodzkim Hotel Cafe, tyle że służyła tam jako krótkie rozgrzewki przed gościem wieczoru. Dziś miano gwoździa programu należy do niej, a wejściówki, po 10$ każda, schodzą w trybie ekspresowym. Wszystko dzięki nowej panierce odgrzanego kotleta, tytułowej `Parasolce`. Spokojna, pozbawiona konfekcji i wizualnych trików interpretacja kawałka Rihanny okazała się jej branżową inicjacją. Utwór już zepchnął pierwotną wersję z kilku amerykańskich stacji radiowych, a lista rośnie.
Marie idzie do telewizji. I to nie do byle jakiej, bo do samej NBC, gdzie Carson Daly w swoim studiu zwołał dla niej kilkumilionową widownię. Grono fanów wiedziało, czego się spodziewać, reszta rozpuściła się w zachwycie. Na wizji zagrała `Ubrella`, choć opinie z jej występów zapewniają, że jej występy z autonomicznymi utworami to dowód, iż jest czymś więcej niż cover artist. A publiczność się nie myli. Dryfujące po internecie `Ugly Betty` i `Unfold`, utwory pełnego autorstwa Marie, zbierają żniwa komentarzy-zachwytów.
Wszystko fajnie, a przyszłość? Wszystko przed nią. 11 września rzuca krytykom na pożarcie EPkę, całe sześć utworów. Dwa swoje, cztery pożyczone. Ruch zatrzymujący, czyli uwsteczniający karierę, bo Youtube.com już od miesięcy oferuje pełny zasób muzyki, jaką Marie zdołała nagrać, tej live, i tej w domu. I ten cały Youtube.com, aktualne centrum rozrywki współczesnego internetu, jest stale nierozłączne z jej nazwiskiem. Digby Tube. Pozostało tylko czekać, aż się od niego odzieli pierwszym studyjnym albumem. Wtedy zobaczymy, z czego nasza ta dziewczyna jest zrobiona.
Marie odwiedziła raz nasz kraj, konkretnie - Kraków i Warszawę. Zamierza przyjechać tu ponownie, tyle że jest haczyk w postaci daty, który brzmi: kiedyś. W każdym razie uważa nasz kraj za jeden z najpięknięjszych, które odwiedziła, smakował jej polski chleb i wódka :)
PRZERWA NA REKLAMĘ
Najnowsze w dziale Warsztat reportera:
Pułapka heurystyki w mediach. Jak krzykliwe nagłówki wzmacniają strach
Bartłomiej Dwornik
Negatywny przekaz, bazujący na emocjach, zwiększa poczucie zagrożenia nawet o 57%. Dlaczego newsy o katastrofie lotniczej skłaniają inwestorów do ucieczki od akcji przewoźników, a relacje z miejsc powodzi wzmagają obawy przed kolejną? To irracjonalny, ale prosty i zbadany mechanizm.
Jak pozycjonować stronę pod LLM? Optymalizacja treści pod AI
Zachariasz Kijak
Gwałtowny rozwój sztucznej inteligencji sprawił, że o nurtujące nas kwestie coraz chętniej pytamy narzędzia AI. Często „dogadujemy” się z nimi łatwiej niż z wyszukiwarką. Duże modele językowe, tzw. LLM-y, odpowiadają na pytania szybko i szczegółowo. Czy to oznacza, że już niedługo usługę SEO zastąpi „LLMO”?
Chronemika, czyli język czasu. Oto, co mówi o tobie twój zegarek
Bartłomiej Dwornik
Wchodzisz punktualnie, patrzysz na zegarek, czekasz pięć minut, po czym wychodzisz. Ktoś inny spóźnia się pół godziny i zachowuje, jakby to on musiał na ciebie czekać. Czas w komunikacji to narzędzie, broń i wyznacznik statusu. Witaj w świecie chronemiki. Nauki o tym, jak czas wpływa na relacje między ludźmi.
Podobne artykuły:
Zawód bez świadomości
Piotr Wojciechowski
Powszechne jest to, że dziennikarz nie do końca wie, co robi. Nie ma ani czasu, ani motywacji, aby objąć szerszą perspektywą i solidną refleksją rolę mediów. [Źródło: Tygodnik Powszechny]
Rozmowy szarych garniturów
Krzysztof Skowroński
Telewizja jest zepsuta, bo popsuła ją polityka, tak jak popsuła parę innych dziedzin życia w Polsce. Zamiast swobody i piękna - zależność i korupcja.[Źródło: Tygodnik Powszechny]
Zbrodnia naiwności
Radosław Różycki
Wielu dokonujących wyboru zawodu dziennikarza kieruje się zapewne romantyzmem złudzeń odnośnie tej profesji. Romantyzmem, na którym buduje się cały mit tego specyficznego zajęcia, dla jednych będącego misją, sposobem dojścia do prawdy, dla innych zwykłym pasożytnictwem podbudowanym butą i nieuzasadniona pewnością siebie graniczącą z arogancją. [Źródło: Merkuriusz Uniwersytecki].
Wszechobecna przemoc
Włodzimierz Knap
Z przemocą w mediach praktycznie codziennie styka się każde dziecko, choćby dlatego, że brutalne i okrutne sceny są pokazywane nawet w programach dla najmłodszych.