24.01.2008 Prawo w mediach

Upominki od firm - przyjmować czy nie?

Patrycja Kierzkowska, źródło: www.dziennikarz.shrew.pl, 24 stycznia 2007
artykuł opublikowany za zgodą autorki

Zdania w tej kwestii są podzielone. Ja jestem przeciw. Kolega z pracy jest za. Posłuchaj naszych argumentów.

Za: Przyjęcie prezentu do niczego nie zobowiązuje.

Przeciw: Przyjęcie prezentu daje przekonanie, że można Cię kupić.

Za: Robisz z siebie gwiazdę. Oni nawet nie wiedzą, do kogo to wysyłają, bo mają listę dziennikarzy.

Przeciw: No to się dowiedzą, jak dostaną zwrot paczki i mnie wykreślą z tej listy.

Za: A dlaczego kartkę świąteczną przyjmujesz, a prezentu nie.

Przeciw: Bo w naszej kulturze karta nie jest uznawana za formę łapówki.

Za: Prezent to nie jest łapówka!

Przeciw: A co to jest?

Za: Forma podziękowania za zainteresowanie firmą

Przeciw: Wystarczy mi, jak usłyszę słowo “dziękuję”.

Za: Ja lubię dostawać prezenty.

Przeciw: Ja też, ale nie od osób, od których nie powinnam dostawać prezentów.

Za: Przecież to są materiały promocyjne, które dają każdemu np. kubeczek.

Przeciw: Źle będzie piło mi się herbatę w kubeczku firmy, o której pisałam artykuł i która w podziękowaniu za artykuł dała mi go.

Za: Ja ich zjechałem w artykule i dostałem prezent.

Przeciw: Ja ich też zjechałam, ale nie chcę prezentu.

Za: Boisz się, że ulegniesz?

Przeciw: Boję się, że Czytelnik słusznie poczuje się oszukiwany, kiedy dowie się, że przyjmuję prezenty, choć ja wiem, że to nie wpłynęło na treść artykułu.

Za: No nie wpływa?

Przeciw: Cialdini na pewno by tego nie potwierdził.

Za: Ale ich zjechałem?

Przeciw: Tak, ale może na drugi raz użyjesz subtelniejszego języka?

Za: Nie.

Przeciw: No to dobrze.

Za: Przyjąłem prezent od firmy X, ale nie miało to wpływu na treść tekstu. I w przyszłości też mieć nie będzie.

Przeciw: Nie przyjęłam prezentu od firmy X i nie przyjmę. Żeby Czytelnik miał do mnie szacunek. Żeby firma wiedziała, że nie może mnie przekupić kubeczkiem. Żeby nieświadomie nie wpłynęło to na moją ocenę firmy X.

Co zrobić?
Zrób, jak uważasz. W większych redakcjach praktyka przyjmowania prezentów jest powszechna (!). Rozmowy raczej są na innym poziomie. Zamiast dylematu: “Przyjmować czy nie?”, jest inny: “Przyjmować, ale jak drogi musi być, żeby nie przyjąć?”

Udostępnij znajomym:

PRZERWA NA REKLAMĘ

Zobacz artykuły na podobny temat:

ACTA pod lupą. Kontrowersyjne porozumienie nie miało uderzyć w prawa jednostki

Katarzyna Orzeł, Mateusz Stankiewicz
Kontrowersyjne porozumienie ACTA jest umową międzynarodową z zakresu ochrony własności intelektualnej. Prace nad porozumieniem, będącym inicjatywą amerykańsko-japońską, trwały od 2006 roku i były prowadzone w tajemnicy.

Dostęp do informacji publicznej. Poradnik praktyczny

Watchdog Polska
Interesują cię statystyki umieralności w Twoim szpitalu? Chcesz kopię faktury wystawionej przez urząd? A może chcesz przeczytać protokół z posiedzenia rady pedagogicznej? Sieć Watchdog Polska przygotowała praktyczny poradnik jak to zrobić. To lektura obowiązkowa dla każdego dziennikarza.

Ustawa o radiofonii i telewizji. Tekst ujednolicony

Kancelaria Sejmu RP
Ustawa o radiofonii i telewizji z dnia 29 grudnia 1992 roku z późniejszymi zmianami (Dz. U. z 2017 r. poz. 1414). 16 lutego 2018 roku wchodzi w życie zapis dotyczący zakazu reklamy solariów, wprowadzony przez Ustawę o ochronie zdrowia przed następstwami korzystania z solarium.

Czego nie chroni prawo autorskie? Porady prawne Legalnej Kultury

Paweł Kowalewicz
Tyle się mówi (i pisze) o różniej maści przedmiotach prawa autorskiego i jemu praw pokrewnych. Utwory pierwotne, utwory zależne, artystyczne wykonania, fonogramy itd., itd. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazuje na konkretne kategorie „wytworów”, które nie są objęte taką ochroną.

Prawny wymiar międzynarodowego obiegu informacji

Piotr Olszański
Informacja jest towarem mającym określoną cenę. Dostęp do wielu informacji jest atrybutem władzy i pozwala kierować procesami społecznymi. Źródło: Rubikon.

Zasada domniemania niewinności a media

dr Anna Malicka-Ochtera
Czy w dobie internetu, wszechobecnych kamer i podsłuchów, przecieków z postępowania przygotowawczego oraz błyskawicznego tempa przepływu informacji, podstawowa zasada procesu karnego, czyli zasada domniemania niewinności ma rację bytu? Kogo dotyczy ta zasada? Jakie jest jej znaczenie oraz czas obowiązywania?