menu szukaj
tygodnik internetowy ISSN 2544-5839
nowe artykuły w każdy poniedziałek
tytuł monitorowany przez IMM i PSMM
zamknij
REKLAMA Rozlicz PIT i przekaż 1,5% na projekty fundacji Ogólnopolski Operator Oświaty

2.06.2005 Historia mediów

Czwarta władza w Ameryce: Pionierzy wolności słowa - prasa

Urszula Sienkiewicz, artykuł udostępniony przez SAGA Foundation

W 1990 roku prasa w Stanach Zjednoczonych obchodziła swoją 300 rocznicę powstania. Po nieudanej próbie uzyskania wpływu na kolonialne władze w 1690 roku i zamknięciu po pierwszym dniu dziennika "The Publick Occurrences: Both Foreign and Domestick" amerykańscy wojownicy o wolność słowa nadal szukali możliwości krytykowania brytyjskich władz.

Już w 1734 roku John Peter Zenger, wydawca "The New York Weekly Journal", został oskarżony przez gubernatora Nowego Jorku o zniesławienie i działalność wywrotową. Adwokat Zengera, 4 Alexander Hamilton, argumentował w czasie procesu, że "fakty bronią się same", a ich wiarygodność była wystarczającą podstawą do publikacji artykułu. Ten proces można śmiało nazwać pierwszą wygraną bitwą o wolność prasy w USA. Sąd uniewinnił Zengera, a w Stanach Zjednoczonych ruszyła prawdziwa krucjata o niezależne i wolne media zakończona wydaniem 12 VI 1774 roku pierwszego oficjalnego aktu regulującego wolność prasy (Bill of Rights). Jednak ukoronowaniem starań amerykańskich wydawców była Pierwsza Poprawka do Konstytucji (1791 r.).

Początek XIX wieku przyniósł nowe rozwiązania technologiczne - wraz z pojawieniem się parostatków, kolei i telegrafu, komunikacja wyrwała się z wieku "wiatru i koni". Wynaleziono parową prasę cylindryczną, co obniżyło koszty druku; upowszechniono edukację, co sprawiło, że większa ilość mieszkańców potrafiła i chciała czytać. Wydawcy zrozumieli, że przyszłość prasy zależy od jej masowej dostępności, czyli ceny i przystępnej zawartości. Wielu z nich było zatwardziałymi reformatorami, którzy otwarcie popierali zwykłych ludzi i przeciwstawiali się niewolnictwu.

Dzięki połączeniu narodowej dumy z idealizmem i otwartym umysłem, ich gazety stały się wkrótce popularnym środkiem do zaszczepiania amerykańskiego stylu życia i myślenia całym rzeszom imigrantów przybywających ze wszystkich stron świata. Do 1820 roku powstało na terenie całych Stanów około 25 dzienników i ponad 400 tygodników. W 1841 roku pojawiła się najbardziej wpływowa i opiniotwórcza wówczas gazeta - ufundowana przez Horacego Greeley - "The New York Tribune".

Inne istotne dzienniki, jak chociażby "The New York Times", "Baltimore Sun" i "Chicago Tribune" powstały około roku 1850. Jednak prawdziwi magnaci świata mediów zbudowali swoje fortuny w najbardziej niespokojnych czasach - tuż po zakończeniu wojny secesyjnej. Było ich dwóch - zacięci wrogowie, którzy prowadzili bezpardonową walkę: Joseph Pulitzer i William Randolph Hearst. By zyskać czytelników, uciekali się do tzw. "żółtej prasy", dziś nazywanej bulwarową, operującą sensacją i skandalem. Przyjęli formułę "krew na pierwszej stronie", przyciągając czytelnika szczyptą tragedii i śmierci.

To z tych właśnie czasów pochodzi słynne powiedzenie Pulitzera: "Nie drukuj nigdy tego, czego twoja służąca nie może zrozumieć" - te słowa mówią chyba wszystko o poziomie ówczesnych gazet. Zabójstwa, mezalianse, katastrofy i wypadki, oto czym żyła Ameryka w XIX wieku. Kwintesencją prasy z "krwią na pierwszej stronie" był dziennik "The New York Daily News", wydawany w formie tabloidu, na żółtym papierze. Jak inne brukowce zajmował się wówczas sensacją i rozrywką, drukując krótkie teksty z szokującymi zdjęciami, komiksy i... reklamy, które z czasem zajęły prawie połowę objętości gazet. Jako że tabloidy sprzedawane były po bardzo niskich cenach, znacznie mniejszych od kosztów produkcji, gazety utrzymywały się niemal wyłącznie z reklamy.

Dopiero w początkach XX stulecia wydawcy gazet zrozumieli, że najlepszy sposób by na dłużej przywiązać czytelnika do gazety, to przedstawić mu pełny obraz sytuacji bez preferencji czy uprzedzeń. Te standardy obiektywnego dziennikarstwa należą po dziś dzień do najlepszych tradycji amerykańskich reporterów. Inną cechą medialnego świata wyniesioną z tamtych lat jest tworzenie olbrzymich koncernów medialnych. Najlepszym tego przykładem było imperium Hearsta, który miał pod swoją kontrolą około 75% wszystkich wydawanych wówczas gazet.

Do dziś amerykańskie media rządzone są przez takie gigantyczne i wpływowe koncerny. W 1990 roku było ich w Stanach Zjednoczonych 135 i zarządzały łącznie 1228 dziennikami. Podobnie jak w Europie, potęga prasy drastycznie zmniejszyła się wraz z pojawieniem się radia, a zmalała niemal do minimum po wkroczeniu telewizji. Zawieszono niemal wszystkie popularne "popołudniówki", gdyż czytelnik zamiast biec po gazetę wolał obejrzeć najnowsze wiadomości w telewizji lub posłuchać radia. W 1971 roku 4 popołudniowe wydania miały około dwa dzienniki w 66 miastach. W 1995 roku ich liczba zmalała do 36.

REKLAMA

Przez ostatnich 50 lat liczba dzienników zmalała z 1772 w 1950 roku, do 1480 w 2000 r. Za to większą popularnością zaczęły cieszyć się wydania weekendowe - ich ilość wzrosła z 549 w 1950 r. do 917 w 2000 r. Pomimo ciągłego spadku czytelnictwa, Stany Zjednoczone nadal mają największą liczbę gazet na świecie - ich całkowity nakład wynosi 115 milionów sztuk!
Dziennikarstwo śledcze i rola "psa stróża", jaką nałożyła na media konstytucja i inne akty regulujące działalność wydawców i dziennikarzy, rozwinęły się w latach 60-tych XX wieku. Okres wojny w Wietnamie był dla amerykańskiej prasy największym sprawdzianem. Wydawcy musieli wybrać, czy wolą podążać za pewnymi wytycznymi polityki kraju, czy przedstawiać niezatuszowaną opinię społeczną. Właśnie wtedy zaczęto przywiązywać wielką rolę do etyki dziennikarskiej.

Większość amerykańskich środków przekazu podążyła jednak drogą sumienia i przyczyniła się do wycofania Stanów Zjednoczonych z konfliktu wietnamskiego. Podczas śledztwa w aferze Watergate po raz kolejny dziennikarze (tym razem "Washington Post"), Bob Woodward i Carl Bernstein, udowodnili, że prasa nadal ma wpływ na politykę, a nie jest tylko jej "pokojowym pieskiem". Niestety nie zawsze wolność mediów była nadrzędną wartością. Wiele przykładów i decyzji sądowych wskazuje, że na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat nie udało się pogodzić prawa społeczeństwa do informacji i prawa osób publicznych do prywatności. O takich kontrowersyjnych przypadkach będę pisać w jednym z kolejnych odcinków "Czwartej władzy w Ameryce".

W pierwszym odcinku naszego cyklu pisałam o "wielkiej piątce" amerykańskiej prasy:

  • "Wall Street Journal",
  • "USA Today",
  • "New York Times",
  • "Los Angeles Times"
  • i "Washington Post".

Najmłodszy z tej grupy, "USA Today", został założony przez grupę Gannetta w 1982 roku, a swój sukces zawdzięcza długotrwałemu i drobiazgowemu badaniu rynku, które poprzedziło premierę. Dzięki niemu wydawca postawił na wszystko, czego brakowało przeciętnemu Amerykaninowi - krzykliwą szatę graficzną, duże kolorowe zdjęcia, krótkie artykuły z chwytliwym wstępem, odpowiadające zapracowanym mieszczuchom, którzy szukają raczej najnowszych newsów niż nużących, wnikliwych historii.

Dziś gazety muszą konkurować nie tylko z telewizją, ale z całą rzeszą wyspecjalizowanych środków masowego przekazu. Personalizowane serwisy internetowe, lokalne stacje kablowe, telewizja interaktywna, specjalistyczne wydawnictwa, katalogi i inne inicjatywy bezpośredniego mailingu. By sprostać wymaganiom czytelników i dorównać konkurencji, gazety muszą postawić na nowe technologie. Poprzez Internet ich elektroniczne wersje są więc rozpowszechnianie do osobistych komputerów, nowe metody druku pozwalają na docieranie dalej, szybciej i w lepszej jakości. Do badań rynku zatrudnia się najlepszych specjalistów, którzy pomagają ustalić co i jak podane sprzeda się najlepiej. Bo nie ukrywajmy, w mediach, jak w każdym innym biznesie chodzi przede wszystkim o pieniądze. Co prawda dziennikarze mają jeszcze oprócz tego do spełnienia pewną misję. Czy udaje im się połączyć wymogi współczesnego świata z dziennikarską etyką? O tym, a także o niszowych, opiniotwórczych magazynach dowiecie się już w kolejnym odcinku.

Przeczytaj wszystkie artykuły z cyklu Czwarta władza w Ameryce.

Udostępnij znajomym:

dodaj na Facebook prześlij przez Messenger dodaj na Twitter dodaj na LinkedIn

PRZERWA NA REKLAMĘ

Zobacz artykuły na podobny temat:

Czwarta władza w Ameryce: Piszę, więc jestem...

Urszula Sienkiewicz
Prasa w Stanach Zjednoczonych ma jeszcze jedną ciekawą niszę, której nie można pominąć. Magazyny: tygodniki i miesięczniki dla pasjonatów. Artykuł pochodzi ze strony SAGA Foundation.

Kryzysometr 2023/2024. Największe kryzysy wizerunkowe 2023 roku

Dagmara Gac
Afera wizowa, oskarżenia o manipulacje cenami paliw przed wyborami oraz influencerzy zamieszani w tzw. Pandoragate. To liderzy badania Kryzysometr 2023/2024 przeprowadzonego przez agencję Alert Media Communications wśród ponad stu ekspertów ds. komunikacji.

Wesoła Lwowska Fala, czyli co bawiło publiczność w II RP

Paweł Kozłowski
W Polsce dwudziestolecia międzywojennego bardzo ważnym medium rozrywkowo informacyjnym było radio. Stacja nadawcza lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia została uruchomiona 15 stycznia 1930.

Peter Arnett. Reporter wojenny, groźniejszy niż batalion Wietkongu

Małgorzata Dwornik
Arnett to ikona dziennikarstwa wojennego. Pierwszą relację z Laosu przemycił z narażeniem życia, przepływając wpław Mekong. Za materiały z Wietnamu zdobył nagrodę Pulitzera. Ma na koncie wywiady z Saddamem Husseinem i Osamą bin Ladenem. Pentagon nazywał go "zdrajcą z Bagdadu". Arnett nie owijał w bawełnę i nie dał zamknąć sobie ust.

The Globe And Mail. Historia gazety z własnym pociągiem do kolportażu

Małgorzata Dwornik
Twórca kanadyjskiego The Globe miał przydomek "mistrza denuncjacji", stosującego dziennikarski terroryzm. Rynek zdobywał błyskawicznie dzięki nowatorskim pomysłom. Jak własny pociąg do kolportażu i... prognozowania pogody. Były gazeciarz kupił tytuł za 1,3 miliona dolarów i połączył z największym konkurentem na rynku. Oto arcyciekawa historia The Globe And Mail.

Daphne Caruana Galizia. Jak zginęła dziennikarka zwana "Wiedźmą"

Małgorzata Dwornik
16 października 2017 roku, o godzinie 15:00, na przedmieściach Mosty, w Bidniji, w wyniku zamachu bombowego zginęła dziennikarka śledcza Daphne Caruana Galizia. Od początku 2016 roku doszło na Malcie do sześciu takich ataków. Ale Daphne, jako jedyna, nie miała powiązania ze światem przestępczym. Dochodziła prawdy w kręgach politycznych i przypłaciła to życiem.

Pravda od stu lat. Historia najstarszej gazety ze Słowacji

Małgorzata Dwornik
Ponad ćwierć miliona czytelników wydania drukowanego i 2,5 miliona internautów, odwiedzających strony internetowe plasuje dziennik Pravda w ścisłej czołówce mediów w Słowacji. Na tę pozycję tytuł pracował równo sto lat. Jednak przez ten czas wiele razy musiał zmieniać twarz, poglądy, a czasem nawet nazwę.

więcej w dziale: Historia mediów

dołącz do nas

Facebook LinkedIn X Twitter Google RSS

praca w mediach

Wydawca, influencer
Whitepress Dziennikarz
oferty mediów lokalnych, regionalnych i ogólnopolskich Więcej

reklama

rectangle Broń.pl
Rozlicz PIT i przekaż 1,5% na projekty fundacji Ogólnopolski Operator Oświaty

zarabiaj

Zarabiaj przez internet

więcej ofert



Reporterzy.info

Dla głodnych wiedzy

Nasze serwisy

Współpraca


© Dwornik.pl Bartłomiej Dwornik 2oo1-2o24