2.12.2024 Historia mediów
Historia Title Case. Skąd Się Wzięły Wielkie Litery w Angielskich Tytułach?
Krzysztof Fiedorek
Title Case, styl zapisu tytułów, w którym większość wyrazów rozpoczyna się wielką literą, od wieków kształtował wygląd anglojęzycznych publikacji. Jego korzenie sięgają XVIII wieku, gdy rozwój prasy drukarskiej wpłynął na sposób prezentowania informacji. Drukarze stosowali Title Case w nagłówkach, by te były bardziej widoczne na tłocznych stronach gazet. Wyrazy z dużymi literami wyróżniały się na tle tekstu pisanego prostą czcionką, co pomagało szybko przyciągnąć uwagę czytelników.
ilustracja: Bing AIW XIX wieku gazety takie jak The Times czy The New York Times wdrożyły Title Case jako standard dla swoich nagłówków. Zastosowanie dużych liter miało sugerować formalność i profesjonalizm. Wydawcy zauważyli, że taka stylistyka przyciąga czytelników na zatłoczonych ulicach Londynu czy Nowego Jorku. Popularność Title Case rosła także dzięki podręcznikom stylu, takim jak pierwsze wydanie Chicago Manual of Style w 1906 roku. Podręcznik ten utrwalał zasadę kapitalizacji w nagłówkach, promując ją jako standard redakcyjny.
- W XVIII wieku Title Case pojawiało się w ponad 80% nagłówków gazetowych.
- W XIX wieku stosowanie Title Case w prasie wzrosło do niemal 95%.
Dlaczego media zaczęły rezygnować z Title Case
Choć Title Case królowało w gazetach i książkach przez ponad dwa stulecia, zmiana nastąpiła w latach 90. XX wieku wraz z rozwojem internetu. Współczesne platformy cyfrowe i blogi zaczęły odchodzić od formalnego stylu. Wprowadzenie sentence case, gdzie tylko pierwsze słowo w tytule oraz nazwy własne są pisane wielką literą, było reakcją na zmieniające się potrzeby odbiorców.
Brytyjskie media, takie jak The Guardian, jako jedne z pierwszych porzuciły Title Case. Od 2005 roku wszystkie tytuły na ich stronie internetowej zaczęły być pisane w sentence case. Redaktorzy zauważyli, że mniej formalna forma bardziej odpowiada współczesnym czytelnikom, którzy preferowali szybką, przystępną lekturę.
Zmiany w brytyjskich i amerykańskich mediach:
- Brytyjskie media: „The Guardian” i „The Times” przyjęły sentence case, aby dostosować się do trendów cyfrowych.
- Amerykańskie media: Choć „The New York Times” pozostał wierny Title Case, platformy internetowe, takie jak BuzzFeed, przeszły na sentence case, nadając tytułom luźniejszy charakter.
| Rok | Media stosujące Title Case | Media stosujące sentence case |
|---|---|---|
| 1980 | 95% | 5% |
| 2000 | 70% | 30% |
| 2020 | 40% | 60% |
Jak zmieniające się standardy wpłynęły na odbiór tytułów?
Rezygnacja z Title Case to nie tylko zmiana wizualna, ale także transformacja w sposobie odbioru tytułów. Psychologowie twierdzą, że sentence case ułatwia szybkie czytanie, co ma znaczenie w czasach, gdy czytelnik poświęca średnio tylko 8 sekund na przejrzenie nagłówka. Z kolei Title Case wymaga większego wysiłku poznawczego, ponieważ każde słowo zaczyna się dużą literą, co może wydłużać czas przetwarzania informacji.W ankiecie przeprowadzonej przez brytyjski Instytut Badań Mediów w 2020 roku:
- 65% respondentów uznało sentence case za bardziej przystępne w nagłówkach internetowych.
- 52% czytelników w wieku 18-34 lat preferowało mniej formalne tytuły na blogach i portalach newsowych.
Przykładem jest BuzzFeed, który od 2010 roku stosuje sentence case w nagłówkach artykułów. Tytuły takie jak „10 ways to make your day better” bardziej przemawiają do młodszych odbiorców niż tradycyjne „10 Ways to Make Your Day Better”.
Czy to koniec Title Case?
Mimo trendu odchodzenia od Title Case, niektóre publikacje wciąż go stosują, aby zachować prestiż. Przykładem jest The New York Times, który w swoich nagłówkach drukowanych nadal używa tego stylu. Tradycyjne tytuły w Title Case odzwierciedlają dziedzictwo gazety i budują wizerunek wiarygodności.
Jednak nawet te bardziej konserwatywne media zaczynają dostosowywać się do nowoczesnych standardów w przestrzeni cyfrowej. Na stronach internetowych „The New York Times” coraz częściej widzimy nagłówki w sentence case, co pokazuje, że zmiany są nieuniknione.
źródła:
- "Chicago Manual of Style," University of Chicago Press, 1906.
- "Associated Press Stylebook," AP, 1953.
- "The Evolution of Headlines in Digital Media," British Media Institute, 2020.
- "Psychology of Readability: How Formatting Affects Attention," Journal of Cognitive Studies, 2019.
PRZERWA NA REKLAMĘ
Najnowsze w dziale Historia mediów:
Vanuatu Daily Post. Historia 30 lat walki (również na pięści) o wolne media
Małgorzata Dwornik
Ambicja i pracowitość to za mało, żeby utrzymać gazetę. Niewiele brakowało, żeby najpopularniejszy dziś tytuł z egzotycznego Vanuatu podzielił los swoich licznych, zapomnianych dziś poprzedników. Los potoczył się jednak inaczej. Dzięki spotkaniu po latach i... książce telefonicznej. Potem było już tylko ciekawiej. I nie zawsze bezpiecznie.
Historia The Honolulu Advertiser. Od misjonarzy do wielkiej fuzji z rywalem
Małgorzata Dwornik
Powstał, żeby utrzeć nosa niesłownej konkurencji. Pierwsze informacje ze świata pozyskiwał za pomocą łódki. Nie przyjął do pracy Marka Twaina, pisywał dla niego za to Jack London. Historia najstarszego dziennika z Hawajów, to 154 lata wzlotów, upadków, oraz radykalnych zmian kursu. W 2010, żeby przetrwać przegraną wojnę na wyniszczenie z największym rywalem, musiał się z nim połączyć.
Historia telewizji w Australii. Wszystko zaczęło się od studia w wiatraku
Małgorzata Dwornik
Już w 1885 roku, dzięki Telephane, można było oglądać wyścigi konne o Puchar Melbourne. Pierwsze prawdziwe pokazy telewizyjne, realizowane od 1934 roku w starym wiatraku Wickham Terrace w Brisbane, oglądało zaledwie 18 właścicieli odbiorników. Lawina ruszyła rok później.
Podobne artykuły:
Cenzura w NRD
Bartosz Rychlak
Jako jeden z krajów stowarzyszonych z Sowietami, Niemiecka Republika Demokratyczna w latach 1949-1990 skutecznie wprowadzała cenzurę.
Radio KDKA. Historia stacji, która mówi o sobie "pierwsza"
Małgorzata Dwornik
Stacja z Pittsburgha stała się prekursorem nowych technologii, od radia poprzez telewizję do internetu. A wszystko zaczęło się od Franka Conrada, nadajnika na strychu i puszczania w eter muzyki z płyt. Płyt pożyczonych z pobliskiego sklepu muzycznego w zamian za informację, gdzie można je kupić.
Atuagagdliutit Grønlandsposten. Historia Wiadomości Grenlandzkich
Małgorzata Dwornik
Pierwszy numer z 1861 roku miał osiem stron, niespotykany system numeracji kolumn i 300 egzemplarzy nakładu. W tym czasie był to jeden z niewielu na świecie tytułów z ilustracjami i pierwszy drukujący je w kolorze. Miał przekonać Grenlandczyków do czytania. I robi to od 163 lat. Dziś jego hasło to: Tydzień bez AG nie jest prawdziwym tygodniem.
Wiener Zeitung. Najstarsza gazeta świata
Małgorzata Dwornik
W środę, 8 sierpnia 1703 roku ukazał się Wiennerische Diarium, czyli Dziennik Wiedeński. Sześć osób pracowało całą noc na drewnianych prasach aby rano gotowych było około 1500 egzemplarzy pierwszego nakładu. Gazetę, która miała rozmiary zaledwie 16x20 centymetrów i dwie strony, rozprowadzono po wiedeńskich kawiarniach.
