2.12.2024 Historia mediów
Historia Title Case. Skąd Się Wzięły Wielkie Litery w Angielskich Tytułach?
Krzysztof Fiedorek
Title Case, styl zapisu tytułów, w którym większość wyrazów rozpoczyna się wielką literą, od wieków kształtował wygląd anglojęzycznych publikacji. Jego korzenie sięgają XVIII wieku, gdy rozwój prasy drukarskiej wpłynął na sposób prezentowania informacji. Drukarze stosowali Title Case w nagłówkach, by te były bardziej widoczne na tłocznych stronach gazet. Wyrazy z dużymi literami wyróżniały się na tle tekstu pisanego prostą czcionką, co pomagało szybko przyciągnąć uwagę czytelników.
ilustracja: Bing AIW XIX wieku gazety takie jak The Times czy The New York Times wdrożyły Title Case jako standard dla swoich nagłówków. Zastosowanie dużych liter miało sugerować formalność i profesjonalizm. Wydawcy zauważyli, że taka stylistyka przyciąga czytelników na zatłoczonych ulicach Londynu czy Nowego Jorku. Popularność Title Case rosła także dzięki podręcznikom stylu, takim jak pierwsze wydanie Chicago Manual of Style w 1906 roku. Podręcznik ten utrwalał zasadę kapitalizacji w nagłówkach, promując ją jako standard redakcyjny.
- W XVIII wieku Title Case pojawiało się w ponad 80% nagłówków gazetowych.
- W XIX wieku stosowanie Title Case w prasie wzrosło do niemal 95%.
Dlaczego media zaczęły rezygnować z Title Case
Choć Title Case królowało w gazetach i książkach przez ponad dwa stulecia, zmiana nastąpiła w latach 90. XX wieku wraz z rozwojem internetu. Współczesne platformy cyfrowe i blogi zaczęły odchodzić od formalnego stylu. Wprowadzenie sentence case, gdzie tylko pierwsze słowo w tytule oraz nazwy własne są pisane wielką literą, było reakcją na zmieniające się potrzeby odbiorców.
Brytyjskie media, takie jak The Guardian, jako jedne z pierwszych porzuciły Title Case. Od 2005 roku wszystkie tytuły na ich stronie internetowej zaczęły być pisane w sentence case. Redaktorzy zauważyli, że mniej formalna forma bardziej odpowiada współczesnym czytelnikom, którzy preferowali szybką, przystępną lekturę.
Zmiany w brytyjskich i amerykańskich mediach:
- Brytyjskie media: „The Guardian” i „The Times” przyjęły sentence case, aby dostosować się do trendów cyfrowych.
- Amerykańskie media: Choć „The New York Times” pozostał wierny Title Case, platformy internetowe, takie jak BuzzFeed, przeszły na sentence case, nadając tytułom luźniejszy charakter.
| Rok | Media stosujące Title Case | Media stosujące sentence case |
|---|---|---|
| 1980 | 95% | 5% |
| 2000 | 70% | 30% |
| 2020 | 40% | 60% |
Jak zmieniające się standardy wpłynęły na odbiór tytułów?
Rezygnacja z Title Case to nie tylko zmiana wizualna, ale także transformacja w sposobie odbioru tytułów. Psychologowie twierdzą, że sentence case ułatwia szybkie czytanie, co ma znaczenie w czasach, gdy czytelnik poświęca średnio tylko 8 sekund na przejrzenie nagłówka. Z kolei Title Case wymaga większego wysiłku poznawczego, ponieważ każde słowo zaczyna się dużą literą, co może wydłużać czas przetwarzania informacji.W ankiecie przeprowadzonej przez brytyjski Instytut Badań Mediów w 2020 roku:
- 65% respondentów uznało sentence case za bardziej przystępne w nagłówkach internetowych.
- 52% czytelników w wieku 18-34 lat preferowało mniej formalne tytuły na blogach i portalach newsowych.
Przykładem jest BuzzFeed, który od 2010 roku stosuje sentence case w nagłówkach artykułów. Tytuły takie jak „10 ways to make your day better” bardziej przemawiają do młodszych odbiorców niż tradycyjne „10 Ways to Make Your Day Better”.
Czy to koniec Title Case?
Mimo trendu odchodzenia od Title Case, niektóre publikacje wciąż go stosują, aby zachować prestiż. Przykładem jest The New York Times, który w swoich nagłówkach drukowanych nadal używa tego stylu. Tradycyjne tytuły w Title Case odzwierciedlają dziedzictwo gazety i budują wizerunek wiarygodności.
Jednak nawet te bardziej konserwatywne media zaczynają dostosowywać się do nowoczesnych standardów w przestrzeni cyfrowej. Na stronach internetowych „The New York Times” coraz częściej widzimy nagłówki w sentence case, co pokazuje, że zmiany są nieuniknione.
źródła:
- "Chicago Manual of Style," University of Chicago Press, 1906.
- "Associated Press Stylebook," AP, 1953.
- "The Evolution of Headlines in Digital Media," British Media Institute, 2020.
- "Psychology of Readability: How Formatting Affects Attention," Journal of Cognitive Studies, 2019.
PRZERWA NA REKLAMĘ
Najnowsze w dziale Historia mediów:
Historia The Honolulu Advertiser. Od misjonarzy do wielkiej fuzji z rywalem
Małgorzata Dwornik
Powstał, żeby utrzeć nosa niesłownej konkurencji. Pierwsze informacje ze świata pozyskiwał za pomocą łódki. Nie przyjął do pracy Marka Twaina, pisywał dla niego za to Jack London. Historia najstarszego dziennika z Hawajów, to 154 lata wzlotów, upadków, oraz radykalnych zmian kursu. W 2010, żeby przetrwać przegraną wojnę na wyniszczenie z największym rywalem, musiał się z nim połączyć.
Historia telewizji w Australii. Wszystko zaczęło się od studia w wiatraku
Małgorzata Dwornik
Już w 1885 roku, dzięki Telephane, można było oglądać wyścigi konne o Puchar Melbourne. Pierwsze prawdziwe pokazy telewizyjne, realizowane od 1934 roku w starym wiatraku Wickham Terrace w Brisbane, oglądało zaledwie 18 właścicieli odbiorników. Lawina ruszyła rok później.
Le Nouvelliste. Historia najstarszej gazety codziennej z Haiti
Małgorzata Dwornik
Przetrwała pierwszy rok tylko dzięki importerowi wina i ziemniaków. Miała monopol na informacje z Francji. Skrupulatnie omijała łączenie informacji z komentarzem. Aż do czasu zajęcia Haiti przez wojska USA w 1915 roku. Na najwyższą półkę wzniosła ją trójka nazywana Świętymi Potworami. Tak zaczyna się historia haitańskiego dziennika Le Nouvelliste.
Podobne artykuły:
Historia prasy polskiej w XVIII wieku
Bartłomiej Dwornik
Wszystko zaczęło się niewinnie - w 1729 pijarzy zaczęli wydawać tygodniki "Nowiny polskie" i "Relata Refero". Jeszcze w tym samym roku zmienili tytuły swoich gazet.
Historia magazynu FORBES. Biznes ma dawać szczęście, a nie miliony
Małgorzata Dwornik
Biznes jest po to by tworzyć szczęście, a nie gromadzić miliony. Takie motto przyświecało Bertie Charlesowi Forbesowi i Walterowi Dray. Magazyn, który wydali we wrześniu 1917 roku wielu uważało wówczas za istne szaleństwo. Czas pokazał, że to szaleństwo bardzo się opłaciło. Przez całe 105 lat.
Marija Jurić-Zagorka. Pierwsza dziennikarka z Chorwacji
Małgorzata Dwornik
Pierwsze teksty podpisywała M. Jurica Zagorski, aby wyglądało, że pisze je mężczyzna. Nazywana Kowbojką z Zagorja, musiała zmierzyć się nie tylko z dziennikarskim fachem, ale również z totalną dyskryminacją kobiet.
Cenzura - Włochy faszystowskie
Tomasz Jędrzejewski
Cenzura we Włoszech nie została stworzona przez reżim faszystowski i nie skończyła się wraz z nim, ale miała ogromny wpływ na życie mieszkańców kraju podczas jego panowania.
