2.12.2024 Historia mediów
Historia Title Case. Skąd Się Wzięły Wielkie Litery w Angielskich Tytułach?
Krzysztof Fiedorek

W XIX wieku gazety takie jak The Times czy The New York Times wdrożyły Title Case jako standard dla swoich nagłówków. Zastosowanie dużych liter miało sugerować formalność i profesjonalizm. Wydawcy zauważyli, że taka stylistyka przyciąga czytelników na zatłoczonych ulicach Londynu czy Nowego Jorku. Popularność Title Case rosła także dzięki podręcznikom stylu, takim jak pierwsze wydanie Chicago Manual of Style w 1906 roku. Podręcznik ten utrwalał zasadę kapitalizacji w nagłówkach, promując ją jako standard redakcyjny.
- W XVIII wieku Title Case pojawiało się w ponad 80% nagłówków gazetowych.
- W XIX wieku stosowanie Title Case w prasie wzrosło do niemal 95%.
Dlaczego media zaczęły rezygnować z Title Case
Choć Title Case królowało w gazetach i książkach przez ponad dwa stulecia, zmiana nastąpiła w latach 90. XX wieku wraz z rozwojem internetu. Współczesne platformy cyfrowe i blogi zaczęły odchodzić od formalnego stylu. Wprowadzenie sentence case, gdzie tylko pierwsze słowo w tytule oraz nazwy własne są pisane wielką literą, było reakcją na zmieniające się potrzeby odbiorców.
Brytyjskie media, takie jak The Guardian, jako jedne z pierwszych porzuciły Title Case. Od 2005 roku wszystkie tytuły na ich stronie internetowej zaczęły być pisane w sentence case. Redaktorzy zauważyli, że mniej formalna forma bardziej odpowiada współczesnym czytelnikom, którzy preferowali szybką, przystępną lekturę.
Zmiany w brytyjskich i amerykańskich mediach:
- Brytyjskie media: „The Guardian” i „The Times” przyjęły sentence case, aby dostosować się do trendów cyfrowych.
- Amerykańskie media: Choć „The New York Times” pozostał wierny Title Case, platformy internetowe, takie jak BuzzFeed, przeszły na sentence case, nadając tytułom luźniejszy charakter.
Rok | Media stosujące Title Case | Media stosujące sentence case |
---|---|---|
1980 | 95% | 5% |
2000 | 70% | 30% |
2020 | 40% | 60% |
Jak zmieniające się standardy wpłynęły na odbiór tytułów?
Rezygnacja z Title Case to nie tylko zmiana wizualna, ale także transformacja w sposobie odbioru tytułów. Psychologowie twierdzą, że sentence case ułatwia szybkie czytanie, co ma znaczenie w czasach, gdy czytelnik poświęca średnio tylko 8 sekund na przejrzenie nagłówka. Z kolei Title Case wymaga większego wysiłku poznawczego, ponieważ każde słowo zaczyna się dużą literą, co może wydłużać czas przetwarzania informacji.W ankiecie przeprowadzonej przez brytyjski Instytut Badań Mediów w 2020 roku:
- 65% respondentów uznało sentence case za bardziej przystępne w nagłówkach internetowych.
- 52% czytelników w wieku 18-34 lat preferowało mniej formalne tytuły na blogach i portalach newsowych.
Przykładem jest BuzzFeed, który od 2010 roku stosuje sentence case w nagłówkach artykułów. Tytuły takie jak „10 ways to make your day better” bardziej przemawiają do młodszych odbiorców niż tradycyjne „10 Ways to Make Your Day Better”.
Czy to koniec Title Case?
Mimo trendu odchodzenia od Title Case, niektóre publikacje wciąż go stosują, aby zachować prestiż. Przykładem jest The New York Times, który w swoich nagłówkach drukowanych nadal używa tego stylu. Tradycyjne tytuły w Title Case odzwierciedlają dziedzictwo gazety i budują wizerunek wiarygodności.
Jednak nawet te bardziej konserwatywne media zaczynają dostosowywać się do nowoczesnych standardów w przestrzeni cyfrowej. Na stronach internetowych „The New York Times” coraz częściej widzimy nagłówki w sentence case, co pokazuje, że zmiany są nieuniknione.
źródła:
- "Chicago Manual of Style," University of Chicago Press, 1906.
- "Associated Press Stylebook," AP, 1953.
- "The Evolution of Headlines in Digital Media," British Media Institute, 2020.
- "Psychology of Readability: How Formatting Affects Attention," Journal of Cognitive Studies, 2019.
PRZERWA NA REKLAMĘ
Najnowsze w dziale Historia mediów:
Historia Le Soir. Dziennik z Belgii, który na parterze czytało się za darmo
Małgorzata Dwornik
Zaczynał od nietypowej polityki sprzedaży i artykułów pisanych osobiście przez króla. To tutaj karierę zrobił komiksowy Tintin, a do historii przeszło "fałszywe wydanie" z czasu II wojny światowej. "Le Soir" nie raz trafiał na celownik władz, cenzury, a nawet... terrorystów i hakerów.
#mediaHISTORY podcast. Słuchaj na Youtube, Spotify i Apple Podcast [LINK]
Reporterzy.info
Historia mediów i dziennikarstwa. Największe tytuły, znani dziennikarze, przełomowe wydarzenia w branży prasowej, radiowej, telewizyjnej i internetowej na świecie. Historie opracowane i opowiedziane przez Małgorzatę i Bartłomieja Dworników z tygodnika Reporterzy.info.
Népszava. Historia najstarszej gazety na Węgrzech
Małgorzata Dwornik
Pierwszy redaktor ukrywał się pod pseudonimem, a dziennik drukowano po węgiersku i niemiecku. Redakcję niszczyło wojsko, dziennikarze ginęli w falach Dunaju. Najstarsza gazeta Węgier przetrwała monarchię, dyktatury i rewolucję. I trwa do dziś.
Podobne artykuły:
Radio KDKA. Historia stacji, która mówi o sobie "pierwsza"
Małgorzata Dwornik
Stacja z Pittsburgha stała się prekursorem nowych technologii, od radia poprzez telewizję do internetu. A wszystko zaczęło się od Franka Conrada, nadajnika na strychu i puszczania w eter muzyki z płyt. Płyt pożyczonych z pobliskiego sklepu muzycznego w zamian za informację, gdzie można je kupić.
Historia The Times. Burzliwe losy ikony brytyjskiej prasy
Małgorzata Dwornik
The Times przez pierwsze trzy lata ukazywał się jako The Daily Universal Register. Nie zawierał żadnych artykułów a tylko trzy krótkie notatki "z kraju i ze świata". Wszystko się zmieniło wraz z nowym, dynamicznym profilem gazety. Zanim jednak nadszedł czas opiniotwórczości, trzeba było przejść przez etap prasy brukowej.
Penny press, czyli historia tabloidów
Wojciech Polan
Penny Press ("prasa jednocentowa") to określenie opisujące ukazującą się w połowie XIX w. w Stanach Zjednoczonych tanią, brukową, tabloidalną prasę.
Axel Eggebrecht. Pierwszy głos niemieckiego radia po wojnie
Małgorzata Dwornik
Krytyk filmowy, pisarz i scenarzysta. Przed radiowym mikrofonem tuż po wojnie posadzili go Brytyjczycy. I był to doskonały ruch. Axel Eggebrecht to prekursor radio-feature, autor dekalogu dla twórców audycji radiowych, twórca "Studia Junior" i nauczyciel pokoleń dziennikarzy. Dziś nagroda jego imienia przyznawana jest najlepszym niemieckim radiowcom.