Historia Telewizji Polskiej w telegraficznym skrócie

Prace Instytutu Łączności, a potem Państwowego Instytutu Telekomunikacji (PIT) nadzorowane przez prof. Janusza Groszkowskiego i koordynowane przez inż. Lesława Kędzierskiego kontynuował Instytut Tele- i Radiotechniczny (ITR). Regularną emisję Telewizja Polska rozpoczęła w styczniu 1953 roku. Początkowo nadawano półgodzinne audycje raz w tygodniu. Po trzech miesiącach czas emisji zwiększył się do jednej godziny tygodniowo. Pokazano wtedy widzom pierwsze programy sportowe, programy dla dzieci, a nawet spektakl teatralny.

22 lipca 1954 roku nadano pierwszy program z nowej siedziby Doświadczalnego Ośrodka Telewizyjnego przy obecnym pl. Powstańców Warszawy. Dwa lata później powstał pierwszy regionalny ośrodek telewizyjny w Łodzi.

W kolejnych latach uruchomiono następne: w 1957 roku w Katowicach i Poznaniu, w 1958 roku w Gdańsku, w 1960 - w Szczecinie, w 1961 - w Krakowie i w 1962 - we Wrocławiu. W 1957 roku TVP nadawała 22 godziny programu tygodniowo, a w roku 1958 ? 26 godzin.

W połowie lat pięćdziesiątych pojawili się twórcy i spikerzy telewizyjni, którzy towarzyszyli polskim widzom przez następne dziesięciolecia. W 1956 roku po raz pierwszy widzowie obejrzeli telewizyjne widowisko kryminalne. Reklama, która obecnie stanowi jedno z głównych źródeł finansowania Telewizji, pojawiła się w 1956 roku. Czas jej emisji był ograniczony do 15 minut tygodniowo. Już w 1958 roku na stołecznej antenie ukazało się pierwsze wydanie "Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego". Magazyn informacji kulturalnych "Pegaz", który w Programie 1 ukazuje się do dziś, wystartował w 1959 roku. Prognoza pogody, jako stała pozycja po "Wiadomościach dnia", po raz pierwszy pojawiła się we wrześniu 1957 roku. Wtedy też zaczęto emitować stały program dla dzieci.

W 1967 roku łączny czas emisji Telewizji Polskiej wyniósł 4532 godziny programu, zrealizowanego w 8 ośrodkach telewizyjnych, wykorzystując 11 studiów i 6 wozów transmisyjnych. Użyto 19 ośrodków nadawczych dużej mocy i 50 małej mocy, obejmujących zasięgiem 63 % kraju i 78 % ludności. Największe wówczas studio telewizyjne uruchomiono w 1966 roku w Katowicach.

W 1963 roku telewizja Polska podpisała umowę z Naczelnym Zarządem Kinematografii w sprawie produkcji filmów dla telewizji. Udział TVP w produkcji filmowej wzrósł, gdy ? w ramach jej struktury ? powołano do życia Telewizyjną Wytwórnię Filmową POLTEL z oddziałami w Katowicach i Krakowie.
W końcu lat sześćdziesiątych oddano do użytku pierwsze obiekty, budowanej od 1962 roku, Centralnej Rozgłośni Radiowo-Telewizyjnej ? obecnie głównej siedziby TVP S.A. przy ul. Woronicza w Warszawie.

W 1970 roku rozpoczęto, początkowo tylko w Warszawie, emisję Programu 2 TVP. Codzienny program "Dwójki" ruszył w 1974 roku. W 1971 roku rozpoczęto nadawanie telewizji kolorowej.
Począwszy od 1970 roku w ramach cyklu "Polski Film Dokumentalny" prezentowano dzieła polskich dokumentalistów, materiały archiwalne oraz produkcje zagraniczne. Dużą popularnością cieszyły się programy przyrodnicze i popularnonaukowe, np. "Sonda".

W miarę wzrostu roli edukacyjnej TVP od 1973 roku rozpoczęto nadawanie "Telewizyjnego Technikum Rolniczego".
W 1982 roku po raz pierwszy Telewizja Lublin zagościła na antenie Programu 2 Telewizji Polskiej w ramach "Telewizyjnego Kuriera Warszawskiego". Istotne zmiany w programie nastąpiły w 1985 roku, kiedy to pojawiły się ? niezwykle popularne również dziś ? nowoczesne programy informacyjne: "Teleekspress" i "Panorama". Rozpoczęto emisję nowych audycji reporterskich oraz programów przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych.

Lata dziewięćdziesiąte w Telewizji Polskiej przebiegały pod znakiem przeobrażeń, będących odpowiedzią na polityczną i gospodarczą transformację w Polsce, a także na dynamiczny rozwój technologiczny i potrzeby powstającego "społeczeństwa informacyjnego".

W 1989 roku po raz pierwszy wyemitowano telegazetę, która do dziś stanowi jedno z najszybszych i najpełniejszych źródło informacji.
19 października 1990 roku powstał kolejny ośrodek regionalny - w Rzeszowie. W 1993 roku Telewizja Polska została przyjęta do Europejskiej Unii Radiowo-Telewizyjnej (EBU). W tym samym roku został utworzony nowy ośrodek regionalny w Lublinie, a rok później w Bydgoszczy.

W marcu 1993 roku, na użytek Polaków zamieszkałych za granicą, uruchomiono satelitarny program TV Polonia, który dziś jest dostępny przez całą dobę.
Zmianie uległ również status prawny telewizji. Od 31 grudnia 1993 roku Telewizja Polska, która przez cały poprzedni okres funkcjonowała w strukturze rządowego Komitetu ds. Radia i Telewizji, uzyskała formę spółki akcyjnej Skarbu Państwa, a także samodzielność organizacyjną oraz niezależność merytoryczną i finansową. Zmiany te były możliwe dzięki ustawie o radiofonii i telewizji z 29 grudnia 1992 roku.

Jednocześnie 10 lokalnych ośrodków TVP, do których w 1996 roku dołączył Białystok, zostało przekształconych w oddziały terenowe TVP S.A.
W 1994 roku Program 1, a rok później również Program 2 rozpoczęły nadawanie w systemie PAL.

W kwietniu 1995 roku wprowadzono system audiotele, umożliwiający rejestrowanie głosów i opinii widzów.
Od 1996 roku Telewizja Polska jest obecna w Internecie pod adresem http://www.tvp.pl.

W kwietniu 1997 roku Telewizja Polska, jako pierwszy polski nadawca, uruchomiła testową cyfrową emisję kanału tematycznego "Tylko muzyka". Eksperyment zakończono w lutym 1998 roku.
W 2000 roku na wniosek TVP, Komisja Sygnatariuszy Porozumienia Polskich Nadawców "Przyjazne media" opracowała system znaczników informujących, dla kogo przeznaczony jest program.

1 stycznia 2001 roku wprowadzono w Spółce długo przygotowywaną reformę, której głównym założeniem było rozdzielenie funkcji nadawania i produkcji audycji. Od 1 stycznia 2001 roku TVP jest także pełnoprawnym członkiem Stowarzyszenia Europejskich Telewizji Kulturalnych ARTE, z którym współpracę programową rozpoczęła już w 1996 roku.